معرفی بازی رولت روسی دیوانه وار

 طبق یک نظریه، «بازی رولت روسی» در ارتش تزار به عنوان یک ترفند نسبتاً «ایمن» ظاهر شد که به راحتی تماشاگران را تحت تأثیر قرار می داد.

وولیچ […] ما را دعوت کرد تا در یک اتاق بنشینیم. [ما] همگی از او اطاعت کردیم […]. به نظرم آمد که مهر مرگ را بر چهره ی رنگ پریده اش خواندم. متوجه شدم […] که اغلب در چهره فردی که قرار است چند ساعت دیگر بمیرد، نقش عجیبی از سرنوشتی اجتناب ناپذیر وجود دارد […]. “امروز خواهی مرد!” به او گفتم. سریع به سمت من برگشت اما آهسته و آرام جواب داد: “شاید، بله، شاید نه…” سپس، رو به سرگرد، پرسید: “آیا اسلحه پر است؟” سرگرد  سربه هوا خوب یادش نبود. 

این بخش از رمان کلاسیک «قهرمان زمان ما» نوشته میخائیل لرمانتوف، نویسنده بزرگ روسی، شرط بندی بین دو افسر در ارتش تزار را توصیف می کند که فقط باید بفهمند که آیا سرنوشت از پیش تعیین شده است یا توسط  انسان ها  تعیین می شود. در غیاب شواهد تجربی کافی، طرفین به اسلحه و شانس روی آوردند و آزمایشی بسیار شبیه به آنچه که به طور گسترده به عنوان “رولت روسی” شناخته می شود، انجام دادند، یک “بازی” مرگبار و دیوانه وار مرموز که در هاله ای از رمز و راز پنهان شده بود. اگرچه، تا به امروز، مردم در نتیجه این بازی می میرند، اما اطلاعات کمی در مورد منشاء آن و همچنین میزان گسترده بودن آن وجود دارد.

 تاریخچه ی بازی رولت روسی

 آنچه در مورد “رولت روسی” به طور قطع شناخته شده است این است که موضوع جذابی برای نویسندگان و تهیه کنندگان در سراسر جهان است. بحث های بی شماری پیرامون این بازی عجیب و غریب ایجاد شده است. یکی از نظریه‌های رایج می‌گوید که ژرژ آرتور سردز، نویسنده نه چندان مشهور آمریکایی داستان‌های ماجراجویی، برای اولین بار اصطلاح «رولت روسی» را زمانی که داستان کوتاهی با همین عنوان در مجله Collier در سال 1937 منتشر کرد، ابداع کرد. داستان تخیلی توسط یک سرباز فرانسوی روایت می‌شود که این فرصت را داشت تا شاهد این باشد که چگونه افسران روسی – آنهایی که پس از انقلاب بلشویکی در سال 1917 چیزی برای از دست دادن نداشتند – تقریباً در هر جایی «رولت روسی» بازی می‌کردند: « سر یک میز، در یک کافه، در جمع دوستان.»

عجیب است که هیچ نویسنده روسی قبل از انقلاب بلشویکی 1917 در نثر داستانی یا زندگی نامه خود از «رولت روسی» نام نمی برد. حتی قسمت فوق الذکر توسط میخائیل لرمانتوف وضعیتی را توصیف می کند که در آن از یک تفنگ تک تیر به جای یک هفت تیر استفاده می شد (مسئله صرفاً این بود که آیا پر بود یا خالی). رایج ترین هفت تیر در امپراتوری روسیه در زمان انقلاب، هفت تیر هفت تیر «ناگانت» M1895 بود. از آنجایی که شخصیت Surdez نویسنده یک تفنگ شش تیر را در داستان کوتاه خود توصیف می کند، بسیاری نسبت داستان با واقعیت را زیر سوال می برند. ممکن است این یک داستان تخیلی باشد که به  طبع تخیل نویسنده خلق شده است. بسیاری از نظریه‌های دیگر ادعا می‌کنند که منشا واقعی بازی مرگبار را آشکار می‌کنند، با این حال هیچ‌یک از آنها تاکنون با شواهد محکم ثابت نشده‌اند. برخی معتقدند «رولت روسی» به عنوان راهی برای پلیس برای اعمال فشار بر مظنونان دستگیر شده ظاهر شد. دیگران می گویند که نگهبانان زندان زندانیان را مجبور می کردند که «رولت روسی» بازی کنند، در حالی که آنها شرط بندی می کردند. با این حال برخی دیگر معتقدند که «رولت روسی» در ارتش تزار به عنوان یک ترفند نسبتاً «ایمن» ظاهر شد که به راحتی تماشاگران را تحت تأثیر قرار داد. به طور عجیبی، افسران خیالی روسی در داستان کوتاه Surdez فقط یک گلوله را از  هفت تیر بیرون آوردند و سایر گلوله ها را در اتاق خود رها کردند. بنابراین، آنها شانس خود را برای ادامه ی بازی کاهش دادند. هر چقدر هم که  دیوانه وار به نظر برسد، با وجود خطر بزرگ، شانس زنده ماندن از «رولت روسی» اگر فقط با یک گلوله بازی شود، نسبتاً زیاد است. 

تاکتیک های بازی 

“رولت روسی” از قوانین تئوری احتمال پیروی می کند: با توجه به اینکه تعداد ثابتی اتاق خالی در استوانه هفت تیر وجود دارد و با توجه به اینکه سیلندر پس از هر شلیک چرخانده نمی شود، شانس شلیک تفنگ با هر شلیک افزایش می یابد. واریانس کلاسیک بازی با شش تیرانداز بازی می‌شود، هفت تیری که شش اتاق دارد که تنها یکی از آن‌ها حاوی یک گلوله است. سپس، سیلندر به طور تصادفی چرخانده و متوقف می شود. بازی زمانی شروع می شود که اولین بازیکن بشکه را روی سر خود قرار می دهد و ماشه را می کشد.

بازی رولت روسی در واقع نوعی شرط بندی است که دو طرف با طور جدی همدیگر را میکشند و برای مرگ یکدیگر شرط بندی میکنند!

اگر همه چیز برابر باشد، احتمال شلیک اسلحه از همان اولین تلاش یک تا شش یا 16.6 درصد است. دوم – 20 درصد، سوم – 25 درصد؛ چهارم – 33.3 درصد؛ پنجم – 50٪؛ شلیک ششم همیشه 100 درصد کشنده است. به عبارت دیگر، اگر هر پنج شلیک خالی باشد، شات ششم همیشه شلیک می شود. بازیکنی که دومین شوت می کند (اگر فقط دو بازیکن در بازی شرکت کنند) یک مزیت دارد: اگر نفر اول بمیرد نیازی به شلیک ندارند. اما اگر بازیکن اول زنده بماند، شانس بقا برای بازیکن دوم به شدت کاهش می یابد: اکنون احتمال زنده ماندن 66.6٪ است، در مقایسه با 83.3٪ که بازیکن اول در اولین ضربه خود داشت، مگر اینکه بازیکن دوم بچرخد. دوباره سیلندر هفت تیر همیشه برای هر بازیکنی مفید است که سیلندر را قبل از هر شلیک بچرخاند، زیرا به این ترتیب شانس زنده ماندن خود را به 83.3% اولیه برمی‌گرداند. همانطور که به نظر می رسد تعجب آور است، شخصی که تصمیم می گیرد «رولت روسی» بازی کند (اگرچه ما شما را به شدت از انجام این کار منصرف می کنیم!!!) و فقط یک بار این کار را انجام می دهد، از نظر تئوری،  فقط برای زنده ماندن در بازی تلاش می کند. فقط از نظر آماری، مانند واقعیت، چنین ترفندی ممکن است عواقب بسیار وحشتناکی ایجاد کند. 

اصلاحات مدرن بازی

 «رولت روسی» در سرتاسر جهان تغییرات زیادی دارد. به عنوان مثال، در شهر پرم روسیه، مردم محلی برای انجام یک بازی شبیه به «رولت روسی» کلاسیک، تفنگ های الکترونیکی غیر کشنده ایجاد کردند.

یک برنامه فیس بوک به نام «رولت اجتماعی» زمانی در فیس بوک بود: به طور تصادفی یک حساب کاربری از هر شش کاربر را که تصمیم به استفاده از این برنامه داشتند حذف می کرد. موارد وحشتناک تری نیز شناخته شده است. در کامبوج در سال 1999، سه مرد پس از اینکه نشستند تا نسخه اصلاح شده «رولت روسی» را بازی کنند، جان خود را از دست دادند و به جای فشار دادن ماشه هفت تیر بر روی یک مین ضد تانک قدم گذاشتند. به‌طور تکان‌دهنده ای، مردم همچنان به بازی نسخه اصلی «رولت روسی» ادامه می‌دهند. به عنوان مثال، یک پژوهش پزشکی  در سال 2008، 15 مورد مرگ توسط «رولت روسی» را مورد مطالعه قرار داد و آن را با 75 مورد خودکشی خارج از بازی وحشیانه گزارش کرد. در کمال تعجب، این مطالعه نشان داد که بیشتر قربانیان «رولت روسی» آفریقایی-آمریکایی‌ها بودند، در حالی که سفیدپوستان آمریکایی بیشتر قربانی اشکال دیگر خودکشی بودند. بر اساس این مطالعه، یک پرتره معمولی از یک بازیکن «رولت روسی» (در ایالات متحده)، یک مرد سیاهپوست جوان مجرد است. یک مطالعه پزشکی دیگر در سال 1987 نشان داد که افرادی که در معرض خطر بازی “رولت روسی” بودند، به طور قابل توجهی کمتر در معرض افسردگی بودند، اما بیشتر از سایر قربانیان خودکشی، سابقه سوء مصرف مواد مخدر و الکل داشتند. درک اینکه موارد بسیار زیادی از قربانیان «رولت روسی» وجود دارد (تعداد بازیکنان واقعی ممکن است به طور قابل توجهی بیشتر باشد) برای امکان‌پذیر ساختن تحقیقات پزشکی، دلهره‌آور است. ممکن است هرگز منشأ واقعی این بازی مرگبار را نشناسیم، اما می توانیم فرض کنیم که به احتمال زیاد بسیار گسترده تر از آن چیزی است که در ابتدا فکر می کردیم.